جادۀ حـیـرت بسی پُـر پـیچ بود            لطف ساقی بود و باقی هیچ بود

مـکــه زیـر سـایـۀ خـنّـاس بـود            شیـعـه در بـنـد بـنـی عـباس بود

حضرت صادق اگر ساقـی نبود            یک نشان از شیعه گی باقی نبود

فـقـه، شمشیـر امام صادق است            هر که بی شمشیر شد نالایق است

فای فیض و قاف قرب و های هو            مـی‌دهـد بـر اهـل تـقـوی آبــرو

ساقی امشب باده در دف می‌کند            هـستی ما را مـضاعـف می‌کـند

بــادۀ مـا بــادۀ انـگــور نـیـسـت            شـهـد ما در لانۀ زنـبـور نیست

بـادۀ ما شهد عـلـم احـمدی است            حضرت صادق سقا سرمدی است